Ασκώ διοίκηση; Ικανοποιώ πάθη μέσω της διοίκησης; Η εγκληματώ;

Ο όρος διοικώ σημαίνει: συντονίζω, επιβλέπω, οργανώνω και προγραμματίζω, διαχειρίζομαι, λαμβάνω καθοριστικές αποφάσεις, και τέλος φέρω ευθύνη για όλες τις παραπάνω ενέργειες που ασκώ. 

Οι διάκριση των διοικήσεων χωρίζετε σε: 
στρατιωτική, πολιτική, εργασιακή.  
Όλες οι μορφές διοίκησης διέπονται από νόμους ηθικούς και νομικούς καθώς επίσης και από πρωτόκολλα εύρυθμης λειτουργίας συνέπειας και ευθύνης. 

Με τον όρο πάθος εννοούμε την εσωτερική κατάσταση ενός ανθρώπου προς ένα υπαρκτό γεγονός και εκδηλώνεται με την επιθυμία, αδυναμία ελέγχου, έντονη και συνεχόμενη σκέψη προς το συγκεκριμένο γεγονός, εσωτερική ανάγκη  ικανοποίησης που τον οδηγεί σε ένα συνεχόμενο μαρτύριο. Πολλές φορές αυτή η εσωτερική αίσθηση του πάθους  οδηγεί τον άνθρωπο σε ακραίες καταστάσεις και παραληρήματα προκειμένου να το ικανοποιήσει.

Με τον όρο έγκλημα εννοούμε μια άδικη, κακή και παράνομη πράξη που ασκώντας την παραβιάζουμε την ελευθερία του θύματος  αλλά και των υποδομών αναλόγως την τέλεση.  Η πράξη αυτή διώκεται ως προς την μορφή της, τον τρόπο διενέργειάς της, και το αποτέλεσμα που επιφέρει.

Τι  συμβαίνει όμως όταν αυτοί οι τρεις όροι
Πάθος, Διοίκηση, Έγκλημα, συνδυαστούν; 

Το αποτέλεσμα ενός τέτοιου συνδυασμού θα είναι ολέθριο κυρίως για αυτούς που εκλαμβάνουν και βρίσκονται κάτω από τις εντολές μιας προσωπικότητας που διέπεται από αυτά τα χαρακτηριστικά. 

Πολλοί σήμερα μέσω μιας ενέργειας ας είναι φαινομενικά καλή, πρέπουσα, και κόσμια, ικανοποιούν τα πάθη τους όντως και οι ίδιοι δέσμιοι  και φυλακισμένοι του ίδιου τους του εαυτού. 

Ένας άνθρωπος αν δεν έχει γαλουχηθεί στις δυσκολίες της  ζωής,
αν δεν έχει υπάρξει ο ίδιος υφιστάμενος μιας διοίκησης, 
εάν δεν διέπεται από ηθικούς και συνετούς  φραγμούς, 
εάν δεν σέβεται την κάθε οντότητα ενός συνανθρώπου του, 
εάν ψευδώς  πιστεύει ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτούς που διοικεί,
τέλος εάν δεν τον διέπει το συναίσθημα της υπευθυνότητας,  της ουσιαστικής σοβαρότητας και όχι επιφανειακής,

 και του ακέραιου  και αμετάβλητου χαρακτήρα, 

είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πέσει μέσω της διοίκησης  που ασκεί στην προσπάθεια ικανοποίησης του πάθους, με αποτέλεσμα την πραγματοποίηση ενός η πολλών εγκληματικών πράξεων. 

Τέλος όλοι όσοι εκλαμβάνουν τέτοιου είδους  διοίκηση για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου  αρρωστημένου φαινομένου, για να μην γίνουν θύματα  και δέσμιοι ενός παραλογισμού πρέπει να ασκούν έλεγχο σε αυτόν που φέρει τον γενικότερο τίτλο του διοικώ. 

Η νομοθεσία και το πολίτευμα της εκάστοτε χώρας έχει διαμορφωθεί κατ’αυτό τον τρόπο ώστε να προασπίζει τις ελευθερίες, τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις του πολίτη.        

                          Αρθρογραφεί: Γ.Η