Η συνείδηση της ψυχής σε σύγκρουση με την παραβατική διάθεση

 Πόσο δυσνόητη έννοια και ακόμα περισσότερο αίσθηση είναι η κατανόηση της ύπαρξης της ψυχής με την παραβατική διάθεση.

Σε έναν κόσμο υλικό και ψεύτικο, με πλασματικές ανάγκες και αγαθά καμίας ουσίας.

Με την αγάπη να έχει γίνει ένα προϊόν αναλώσιμο. 

Ζούμε σε μια κοινωνία που αποδέχεται την ύπαρξη του Θεού αλλά ζει χωρίς αυτόν.

Ολόκληρες γενιές μεγάλωσαν με τα γνωστά ήθη του χριστιανισμού μένοντας στα τυπικά μόνο και επηρεαζόμενοι από τον τρόπο ζωής που μας επέβαλαν οι άρχοντες του κόσμου τούτου,έτσι αθόρυβα έχασαν την αληθινή πίστη στο Θεό.

Αυτή η φθορά είναι αποτέλεσμα ετών και επέφερε την αύξηση του εγκλήματος.  

Πρώτα χαρίστηκαν γη και ύδωρ, μπήκες μέσα σε μια υλική ευδαιμονία και ύστερα τράβηξαν το χαλί από τα πόδια σου και σωριάστηκες στο έδαφος με μια ψεύτικη ταπείνωση στο πρόσωπό σου.

Έμαθες στις τεχνολογίες και στην ψεύτικη ασφαλεια του χρήματος και των υλικών αγαθών. Πάλι η αιτία της παράβασης ήταν  αυτή η στροφή σε τεχνολογίες και ειδικά στις μικρές ηλικίες.

Σε έκαναν να ξεχάσεις την ψυχή σου και πλέον νοιάζεσαι μόνο για το σώμα σου και προς ικανοποίηση αυτής της ανάγκης, σου έκαναν να πιστέψεις ότι δεν υπάρχει ανάγκη για τη σωτηρία της ψυχής και ότι όλα αυτά είναι παραμύθια.

Ομως αδερφέ μου, γιατί δεν διαβάζουμε τις γραφές;Τα πατερικα κείμενα και δεν προσευχόμαστε να ανοίξει ο νους μας;

Έχει παρατηρηθεί παγκόσμια από έρευνες, ότι δύσκολα ένας άνθρωπος με πνευματική κατάσταση παραβιάζει τους νόμους μιας κοινωνίας. Πόσες φορές σε προανακριτικές διαδικασίες έχουμε δει ότι η εγκληματική πράξη πηγάζει από την μηδέν πνευματική κατάσταση που ισοδυναμεί ότι αυτός που εγκληματεί δεν έχει ηθικούς φραγμούς. 

Να πλησιάσουμε στο Θεό;Να φωτιστούμε από πνεύμα Άγιο;Να δούμε την  αλήθεια κατάματα;Ας πιέσουμε τον κακομαθημένο εαυτό μας ,και το λέω πρώτα για τον δικό μου εαυτό,αυτό μήπως και δούμε την αλήθεια,μήπως και ο Χριστός μας λυπηθεί. Μήπως συνειδητοποιήσουμε ότι ο αγώνας είναι για την σωτηρία της ψυχής μας είναι τώρα, διότι μετά θάνατον είναι πολύ αργά.Καλον αγώνα στα δύσκολα που έρχονται. 

Κλείνοντας η στροφή προς τον θεό είναι η μόνη ασφάλεια μας από το να  στραφούμε σε μια παραβατική πράξη καθώς η μικρή παράβαση φέρνει την συνήθεια  με αποτέλεσμα να λειαίνει τον δρόμο στο έγκλημα. 

 Αρθρογραφεί για το crime and study: Α.Χ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

смиренный как монах, воин как мученик и молчаливый как змея

Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος αχαρίστου.

Πώς δύο μπουκάλια «έδειξαν» τον δολοφόνο γυναίκας στο ΑΠΘ το 2015